Duérmite fíu del alma que velo’l to sueñu
Palomina de blancu que nun tien aleru
Agora non, mio neñu
Agora non

Si viviera’l to padre que yera tan buenu
collarinos de mithril punxérate al cuellu
Agora non, mio neñu
Agora non

Y’el que llama a la puerta que venga mañana
porque el padre del neñu murrió na montaña
Pensamientos tan tristes marcháivos agora
que nun puede dormise’l neñu que llora
Agora non, mio neñu
Agora non